Zoals velen van jullie weten ben ik niet de grootste kok ter wereld. Oké ik kan helemaal niet goed koken. Maar deze vakantie heb ik een missie, een doel voor ogen. Ik ga voor mijzelf zorgen.
Groenten, vitamine en vlees.
De zaterdag dat ze vertrokken moest ik ’s avonds werken, gelukkig heeft mama mij een compleet survival pakken nagelaten voor ze vertrokken. Pfieuw. Dus niet zo veel bijzonders maar wel lekker.
Die avond at ik een broodje unox worst met noodles. Klinkt gek, maar beide lekker dus waarom niet bij elkaar.
Zondag was het tijd voor instant Risotto. Het pakje zegt water erbij en 8 minuten laten koken. Dat is makkelijk dat kan ik wel. FOUT! Zelfs een kant en klaar maaltijd kan ik nog aan laten branden. Hoe dan? Nou op zo’n pakje zetten ze er niet bij dat je af en toe even goed moet roeren zodat het niet aankoekt.
Dus om mijn zelfvertrouwen even op te krikken heb ik maar en perfecte cake gebakken dat kan ik namelijk.
De volgende dag wordt een echte uitdaging. Ik heb namelijk wel even voorgesteld om voor Bob plus vriend te koken. Ja hoor kom maar gezellig bij mij eten. Duzzzzz.
Zijn vriend is gelukkig een veelvraat en lust alles. Hij zei :“Slechter dan mijn ma, kan toch niet.” Oké, niet zo’n hoog prestatie niveau, maar ik kies natuurlijk een vriendje uit die kok is. Tja…Dus ik kies iets uit waarvan ik denk zeker te weten dat het me wel moet lukken. Nee, het is dit keer geen macaroni met ham en kaas. Rode bietjes met aardappelpuree en vissticks. My favorite.
Nooit geweten dat koken zo stressvol was. Maar het is gelukt. De heren zaten te smullen en ik zelf ook. In mijn ogen was niets mislukt. Ik was helemaal trots op mijzelf. Bob: “De vissticks hadden wel wat krokanter gekund.” WHAAAT!?! Ik ben allang blij dat ze warm zijn.
Ach ja dan had hij zelf maar moeten koken.
De volgende dag moest ik weer eten en dus weer koken. En voor het gerecht dat ik ging koken heb ik zelfs in kookboeken gesnuffeld. Nee! Ja, echt! Alleen bedenkt Jamie Oliver van die moeilijke dingen, die dan ook allemaal nog eens in 30 minuten klaar moeten zijn. Om nog maar te spreken over Ainsley, met zijn makkelijk en slank. Dus ik op zoek naar mijn Fokke & Sukke kookboek met makkelijke gerechten. Nergens te vinden. Waar heb ik die nou gelaten? Paniek! Dan maar mijn Appie gebruiken, en ja hoor ik vind couscous met shoarma.
Bij het beter worden in koken is het altijd handig om lekkere dingen te proeven dus om mijn kunsten thuis uit te breiden is, uit eten gaan geen vervelende optie.
Zondag lekker naar "Joseph" met Laura en maandag naar "Long Island" met Bob en dan dinsdag gewoon lekker bij Mark eten.
Maar woensdag moest ik toch weer echt zelf aan de bak. Koken voor Petra, die komt gezellig eten voor we naar de film gaan.
Ik ben erachter gekomen dat de kant en klaar maaltijden van Knorr Heeeeeeerlijk zijn. Je kijkt de verpakking en denkt NEE…
Je ruikt het en denkt: echt niet.
Maar je eet het en denkt: Damn that’s good. Dus voor Petra heerlijke spaghetti Carbonara uit pak. Om je vingers bij af te likken. En als dessert popcorn en M&M’s.
Wat kan ik nu nog maken zonder hulp van Maggi of Knorr? O, ja tonijnsalade voor op brood. Heerlijk.
En dan komen mijn ouders een week eerder naar huis. Mijn moeder heeft een kaakontsteking of zoiets en ik beloof op dinsdag voor ze te zullen koken. Mijn moeder geeft mij een Engels kookboek aan met allemaal pastarecepten (had ik eerder moeten weten). Het wordt Pasta Tubes with Meat and Cheese Sauce. Lekkere pasta koken. Een vleessaus maken van gehakt, 1 gesnipperde ui, 1 teen knoflook gesnipperd, 400g tomatenblokjes (uit blik), een eetlepel gedroogde Italiaanse kruiden en een klein blikje tomatenpuree. Het geheel een klein half uurtje laten pruttelen. Dan de kaassaus maken. En geloof het of niet, dit keer niet uit een pakje, maar helemaal zelf gemaakt met boter, bloem, melk, 2 ei-gelen en vers geraspte Parmezaanse kaas. Jamie zou trots op me zijn. Wel zweten, zwoegen, roeren om alles tegelijkertijd klaar te hebben.
Als alles klaar is gaat het geheel in laagjes, eerst de pasta dan de vleessaus en als laatste de kaassaus in een ovenschaal en nog even onder de grill voor het bruine korstje. We hebben gesmuld en.... ik kan koken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten